Usterzenie ogonowe statku powietrznego to zespół stałych i ruchomych powierzchni nośnych. Na elementach usterzenia powstają siły aerodynamiczne zapewniające stateczność i sterowność podłużną oraz kierunkową.
Usterzenie klasyczne pojedyncze lub podwójne (w końcu kadłuba) składa się z części nieruchomych (stateczniki pionowy i poziomy) oraz związanych z nimi części ruchomych (stery kierunku i wysokości).
Statecznik pionowy i ster kierunku tworzą usterzenie pionowe i umożliwiają zachowanie żądanego kierunku lotu oraz obracanie samolotu wokół osi pionowej. Statecznik poziomy i ster wysokości tworzą usterzenie poziome i umożliwiają zachowanie żądanej wysokości lotu oraz obracanie samolotu wokół osi poziomej.
Usterzenie ogonowe odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu stateczności i sterowności samolotu. Dzięki niemu pilot może kontrolować kierunek i wysokość lotu, a także obracać samolot wokół osi pionowej i poziomej.
Źródło: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/usterzenie;3991858.html
0 komentarzy